کد مطلب:5715 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
فتنه یهود مبنی بر عدم احترام پیامبر به ماه حرام
در ماه رجب، رسول خداصلی الله علیه وآله عبدالله بن جحش را به فرماندهی هشتاد نفر از مسلمانان برگزید. وی طبق نامه سر به مُهر حضرت رسول صلی الله علیه وآله، در سرزمین نحله [1] فرود آمد و منتظر قریش ماند. كاروان قریش به سرپرستی عمرو بن الحضرمی به مسلمانانی برخورد كرد كه سرهای خود را تراشیده بودند تا دشمن تصور كند آنان برای زیارت كعبه عازم مكه هستند و قریش نیز تصور كردند كه مسلمانان قصد عمره دارند. مسلمانان تصمیم به نبرد گرفتند و عمرو بن الحضرمی را كشتند و عبدالله بن جحش مال التجاره قریش را با دو اسیر به مدینه آورد. رسول خدا از این كه نیروهای اسلام از حدود الهی خارج شده بودند و در ماه حرام جنگ كرده بودند بسیار ناراحت شد وفرمود: «ما اَمَرتُكُمْ بِقِتالٍ فی الشَّهرِ الْحرام»؛ من هرگز دستور نداده بودم در ماه حرام جنگ كنید.
یهود در این جا فتنه گری كردند كه پیامبر به ماه حرام احترام نگذارده است. پیامبرصلی الله علیه وآله در غنایم جنگی تصرف نكرد تا آیه ای بر تبرئه این عمل نازل شد. [2]
یهود در این جا فتنه گری كردند كه پیامبر به ماه حرام احترام نگذارده است. پیامبرصلی الله علیه وآله در غنایم جنگی تصرف نكرد تا آیه ای بر تبرئه این عمل نازل شد. [2]
[1] منطقه ميان مكه و طائف.
[2] يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّيَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» بقره (2) آيه 217.